Afoul dhe me ndihmën e Zotit: nuk është e saktë nëse e falim atë para këtij momenti; sepse ajo është e detyrueshme e plotë, prandaj nuk mund të kryhet me të paplotë; sepse nga Ukba ibn Amir el-Xhenij, Allahu qoftë i kënaqur me të, thotë: ((Tre orë na ndaloi Profeti, paqja qoftë mbi të, që të falim në to ose të varrosim të vdekurit tanë: kur dielli del ngadalë deri sa të ngrihet, kur qëndron dielli në mesditë deri sa të devijojë dielli, dhe kur dielli fillon të perëndojë deri sa të perëndojë)), në Sahih Muslim 1: 568, dhe në Musned el-Mustexhrij 2: 424, dhe në Sahih Ibn Hiban 3: 348, dhe në Sunen e Tirmidhiut 3: 348, dhe në Sunen e Ebu Davudit 3: 208. Dhe nga Ibn Abasi, Allahu qoftë i kënaqur me të dy, thotë: ((Dëgjova nga disa burra të kënaqur, dhe ata që i kënaqte te unë ishte Omeri, se Profeti, paqja qoftë mbi të, ndaloi faljen pas sabahut deri sa dielli të lindë dhe pas ikindisë deri sa dielli të perëndojë)), në Sahih Bukhari 1: 211. Ndërsa nëse e falim atë në këtë kohë, lejohet ta kryejmë pa ndonjë urrejtje, por më e mira është ta shtyjmë; që ta kryejmë në kohën e preferuar; sepse ajo nuk humbet me vonesë ndryshe nga falja e ikindisë. Shih: El-Vakaja fq. 137, dhe Tebyin el-Hakajk 1: 85, dhe Allahu e di më mirë.